Beneath is a song which the people in Westfriesland sing at every wedding and at every other big celebration in Westfriesland.

Westfriezenlied:

Waar de golfjes kabbelen van het IJsselmeer,

hurken achter dijken vele dorpjes neer.

Daar ligt ons Westfriesland,

land van veld en wei,

waar gewassen groeien, netjes rij aan rij.

Ja daar wil ik wonen,

land van sloot en riet.

Dat is ons westfriesland,

dat vergeet ik niet.

Waar de leeuwerik zijn schone zangen zingt,

waar des avonds immer teer het anglus klinkt,

dat is ons Westfriesland,

met zijn bonte vee,

waar de bollen bloeien als een lentfee.

Hier en daar een molen

als een wachter staat,

dat is ons Westfriesland,

dat ik nooit verlaat.

Waar de winter alles hult in witte sneeuw,

waarin zoekend wiekt een witte zilvermeeuw,

waar langs gladde banen,

jong westfriesland zwiert,

langs de dode akkers, waar geen plant meer tiert.

In het zonneschijnsel,

mooier nog dan ooit,

dat ik ons Westrfriesland,

Dat vergeet ik nooit.

Translated in English it means something like this:

Were the waves of lake IJssel move,

you can find many villages behind the dikes.

That is where our Westfriesland is situated,

land of pasture and meadow,

where the crops grow, neatly row to row.

Yes that is where I want to live,

land of ditches and reed.

That is our Westfriesland,

that is what I do not forget.

Where the skylark is singing his beautiful songs,

where in the evening the Angelus bells always sound delicate,

that is our Westfriesland,

with his black-and-white cattle,

where the tulip-bulbs flower as a spring-feast.

Here and there a windmill,

is standing as a guard,

that is our Westfriesland,

what I will never leave.

Where the winter covers everything in white snow,

where searching flies a white silver-gull,

where along smooth paths (that is: the frozen water in the ditches),

the young Westfrisians skate,

along the dead fields, where no plant is growing anymore.

In the sunshine,

more beautiful than ever before,

that is our Westfriesland,

that is what I will never forget.

To go back to my homepage: http://www.awiering.nl/